Η Φόνισσα του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη στο άλσος Βεΐκου

Μεγάλο θέμα του έργου και ζήτημα ανάλυσης και ερμηνείας αποτελεί η ύπαρξη ή όχι τύψεων και ενοχής εκ μέρους της Χαδούλας, ενώ πολλές συζητήσεις έχει προκαλέσει το τέλος του έργου, στο οποίο η  Χαδούλα βρίσκει τον θάνατο ανάμεσα στη θεία και την ανθρώπινη δικαιοσύνη.
Αναλύσεις διαφόρων προσεγγίσεων, ψυχολογικής σκοπιάς, βιολογικής, εγκληματολογικής, που φωτίζουν διαφορετικές σκοπιές ενός έργου, που πέρα από μια μοναδική καταβύθιση από τον συγγραφέα στην  ψυχοσύνθεση της ηρωίδας του, έτερος πρωταγωνιστής είναι η ίδια η κοινωνία και κυρίως η κοινωνική αδικία, αφήνοντάς μας το ερώτημα, μήπως τελικά η Χαδούλα, μέσω των φόνων, επεδείκνυε μια στρεβλή χειρονομια αγάπης; Στρεβλή, καθώς η ίδια δεν έμαθε ποτέ ούτε από την μητέρα της, ούτε από τον σύζυγό της, το αληθινό νόημα του όρου;

Παπαδιαμάντης: Γιάννης Νικολαϊδης | Φραγκογιαννού : Φωτεινή Φιλοσόφου | Δελχαρώ-Γριά : Χρυσούλα Παπαδοπούλου | Αμέρσα – Μαρουσώ : Βούλα Κώστα | Κωνσταντής – Ανακριτής Λυρίγκος : Θοδωρής Προκοπίου