Τετάρτη, 30 Απριλίου, 2025 20.00 | διάρκεια: 1 ώρα
Σκηνοθεσία | χορογραφία | performer: Αριάννα Οικονόμου
Επιμελητής και σύμβουλος: Κώστας Πράπογλου
Ζωντανή μουσική με τον performer και συνθέτη Γιώργο Μπίζιο
Κατασκευή μάσκας: Χάρης Ιακώβου
Δραματουργία: Αριάννα Οικονόμου με την υποστήριξη της Έλενας Αγαθοκλέους και του Γιώργου Μπίζιου
Τεχνική υποστήριξη: Ανδρέας Πέτρου
Η Αριάννα Οικονόμου συνεχίζει το διαρκές ενδιαφέρον της για τον μυστικισμό, τη σύγχρονη τέχνη και την τέχνη της προϊστορίας με το my dear Elektra, ένα νέο έργο εμπνευσμένο από τη ζωή και το ταξίδι της Βρετανίδας καλλιτέχνιδας και συγγραφέα, Ithell Colquhoun (Άιθελ Κολχούν).
Η Ithell Colquhoun (1906-1988) είναι γνωστή για την ενσωμάτωση του σουρεαλισμού με τον μυστικισμό και τον αποκρυφισμό. Αν και συνδέθηκε για λίγο με την Βρετανική Ομάδα Σουρεαλιστών (British Surrealist Group), ακολούθησε έναν ανεξάρτητο δρόμο, εντάσσοντας την αλχημεία, τη μυθολογία και τον αυτοματισμό στο έργο της. Γεννήθηκε στην Ινδία και φοίτησε στη Σχολή Καλών Τεχνών Slade του Λονδίνου, ενώ επηρεάστηκε βαθύτατα από τον André Breton (τον οποίο συνάντησε προσωπικά). Το έντονό της ενδιαφέρον για τον εσωτερισμό των παραδόσεων, συμπεριλαμβανομένων της Καμπάλα και του Ερμητισμού, την οδήγησε στην αποπομπή της από την Ομάδα Σουρεαλιστών το 1940, αλλά παρέμεινε αφοσιωμένη στη διερεύνηση της συνείδησης και της πνευματικότητας μέσω της τέχνης. Το ζωγραφικό της στυλ εστίαζε στον αυτοματισμό, επιτρέποντας την ανάδυση των υποσυνείδητων εικόνων. Έργα όπως τα Scylla (1938) και The Pine Family (1940) παρουσιάζουν οργανικές μορφές που χαρακτηρίζονται από ανθρώπινα, φυτικά και τοπολογικά στοιχεία. Αργότερα, πειραματίστηκε με τεχνικές όπως η decalcomania (αποτύπωση χαλκομανίας), μια τεχνική όπου το χρώμα εφαρμόζεται σε μία επιφάνεια και έπειτα μεταφέρεται σε άλλη, δημιουργώντας αφηρημένες, ονειρικές συνθέσεις γεμάτες σύμβολα. Η Colquhoun υπήρξε επίσης πολυγραφότατη συγγραφέας. Το μυθιστόρημά της Goose of Hermogenes (1961) είναι μια αλχημική αλληγορία, ενώ The Living Stones (1957) εξετάζει τα μυστηριώδη τοπία της Κορνουάλης. Ενώ το έργο της παραβλέφθηκε και δεν εκτιμήθηκε κατά τη διάρκεια της ζωής της, η συνεισφορά και παρακαταθήκη της Colquhoun έχει εκτιμηθεί τα τελευταία χρόνια και λαμβάνει αυξανόμενη αναγνώριση, με ένα εντυπωσιακό παράδειγμα να αποτελεί η έκθεση στο Tate St Ives και αργότερα στην Tate Britain φέτος, η οποία αναδεικνύει την προοδευτική συνεισφορά της στην τέχνη και τον μυστικισμό. Πριν από μερικά χρόνια, η Αριάννα Οικονόμου ξεκίνησε μια ερευνητική πορεία για το έργο της Colquhoun, μέσω προσωπικών επαφών με ανθρώπους που είχαν γνωρίσει την καλλιτέχνιδα προσωπικά. Η πρακτική της Colquhoun επηρέασε σημαντικά την Οικονόμου, οδηγώντας τελικά στη δημιουργία του my dear Elektra.
Το καλοκαίρι του 1951, η Colquhoun επισκέφθηκε την φίλη της και καλλιτέχνιδα βοτανικών απεικονίσεων, Elektra Mangoletsi Megaw (1905-1993), γεννημένη στη Θεσσαλονίκη, μεγαλωμένη στο Μάντσεστερ και με σπουδές στη Σχολή Slade του Λονδίνου), και τον σύζυγό της Arthur Hubert Stanley ‘Peter’ Megaw CBE (1910-2006), Διευθυντή του Τμήματος Αρχαιοτήτων στην Κύπρο (1935-1960) και Διευθυντή της Βρετανικής Σχολής στην Αθήνα (1962-1968). Η Οικονόμου γνώρισε την Megaw μέσω ενός κοινού φίλου, του κεραμίστα Lionel Miskin (1924-2006) και είχε τη μοναδική ευκαιρία να ανταλλάξει ιδέες μαζί της και να μάθει για τη φιλία τους με την Colquhoun. Η παράσταση αντλεί έμπνευση από τα έργα και την ποίηση της Colquhoun για την Κύπρο. Ξεκινώντας ένα παράλληλο ταξίδι σε όλο το νησί για να εξερευνήσει ιερά τοπία και τη θεϊκή ενέργεια της θηλυκότητας (όπως έκανε η Colquhoun), η Οικονόμου επιδιώκει να χαρτογραφήσει το ίδιο ταξίδι που έκαναν οι δύο φίλες. Η επιτελεστική δράση είναι δομημένη γύρω από επτά φαντασιακές επιστολές που έγραψε η Οικονόμου απευθυνόμενη στη Megaw, στα οποία μοιράζεται τις σκέψεις, τις εμπειρίες και τις αναμνήσεις της από πρόσφατες επισκέψεις, συνδέοντάς τα όλα με την ευρύτερη καλλιτεχνική κληρονομιά της Colquhoun. Μέσω της καλλιτεχνικής της πρακτικής, η Οικονόμου συνδυάζει την κίνηση, τον ήχο και την αφήγηση, χρησιμοποιώντας το σώμα ως μέσο για να ανακαλύψει τις πολυπλοκότητες των προσωπικών και συλλογικών ιστοριών, συχνά μετατοπίζοντας και πλέκοντας τα όρια ανάμεσα στην performance και την βιωματική εμπειρία. Με αφορμή τη μεγάλη αναδρομική έκθεση της δουλειάς της Colquhoun στην Tate Britain στο Λονδίνο, η Οικονόμου θα παρουσιάσει το my dear Elektra στο Κέντρο Ελληνισμού (The Hellenic Centre, 16-18 Paddington St, Λονδίνο, W1U 5AS), το Σάββατο, 14 Ιουνίου, 2025, στις 19:00. Πολλές ευχαριστίες στην Jacqui MacIntosh για την εμπνευσμένη ομιλία της στο NIMAC, στην Έλενα Πάρπα και στη Ruth Keshishian για την πολύτιμη βοήθειά τους στο ερευνητικό υλικό για την Ithell Colquhoun. Παραγωγή: Echo Arts / Culture 2024 / Υφυπουργείο Πολιτισμού Κύπρου.
Η Αριάννα Οικονόμου είναι μια πρωτοπόρος διεπιστημονική καλλιτέχνιδα επιτελεστικών δράσεων, χορογράφος, χορεύτρια και επαγγελματίας κίνησης, γνωστή για τη χρήση της αυτοσχεδίασης ως εργαλείου για τη σύνθεση του έργου της. Διευθύνει το rehearsal, χώρος έρευνας και καλλιτεχνικής διαμονής που συνεχίζει την κληρονομιά του προηγούμενου στούντιό της, Chorotheatro, που προωθεί τη διαπολιτισμικές συνεργασίες από το 1985. Η Οικονόμου είναι επίσης η διευθύντρια του Echo Arts Living Arts Centre, ενός μη κερδοσκοπικού οργανισμού που ίδρυσε το 1996, καθώς και του Dance Gate Lefkosia, ενός μη κερδοσκοπικού οργανισμού που υπήρξε καταλύτης για τη δημιουργία του Dance House Lefkosia, όπου διετέλεσε καλλιτεχνική διευθύντρια από το 2011 έως το 2021. Από το 2009 έως το 2021, υπήρξε καλλιτεχνική διευθύντρια του the No_Body Festival Performance Arts Festival. Το έργο της περιλαμβάνει performances όπως το ONE SQUARE FOOT, το οποίο συνδιηύθυνε με τους Dorinda και Peter Hulton (Μ.Βρετανία), το SHARED ECHOES με τον Hein Haun (Γερμανία), το URBAN BODIES, ένα εκπαιδευτικό πρόγραμμα με βίντεο και χορό (2005-2008), και το έργο EXTENDED MOBILITY, το οποίο συνδιηύθυνε με τον αείμνηστο Steve Paxton το 1997, που επικεντρώθηκε στην ένταξη ατόμων με και χωρίς αναπηρίες. Η προσωπική της πρακτική περιλαμβάνει σωματική εμπειρία, κίνηση, φωνή, συγγραφή με στοιχεία επιτελεστικής δράσης, μνήμη και αντίληψη για τη δημιουργία διαπολιτισμικών παραστάσεων που εστιάζουν στην αυτοβιογραφία. Κάποια από τα πρόσφατα έργα της περιλαμβάνουν: Trails of Memories, Πάφος, Κύπρος (Πολιτιστική Πρωτεύουσα της Ευρώπης 2017, επιμέλεια Κώστας Πραπόγλου), Home is a Journey (2018), Breathing Eye (2021), META (2022), Earth Voices, Πολιτιστικό Πρόγραμμα Αποκέντρωσης 2022, Βοτανικοί Κήποι / Τρώωδος (A.Γ. Λεβέντης, επιμέλεια Κώστας Πραπόγλου) (2022), και Happy Happier Days (2023). Η Οικονόμου έλαβε το Βραβείο Τεύκρου Ανθία & Θεόδωρου Πιερίδη το 2005 για τη συνεισφορά της στο πολιτισμό στην Κύπρο.
