Το άλσος Βαρβαρέσου αποτελούσε ήδη από την δεκαετία του ’60 χώρο παιχνιδιού για τα παιδιά και ανάπαυσης για τους μεγαλύτερους. Τα όργανα της παιδικής χαράς ήταν διάσπαρτα στο χώρο και τα παιδιά μπορούσαν να παίξουν σε όλη την έκταση του άλσους.
Μετά τις πρώτες δεκαετίες, η φθορά των οργάνων της παιδικής χαράς άρχισε να γίνεται εμφανέστατη και οι συλλογικότητες της περιοχής (πρόσκοποι, οικολογική κίνηση, σύλλογοι) και μετέπειτα οι κοινοτικές και δημοτικές αρχές της Πεύκης προσπαθούσαν, με αργούς ρυθμούς, να συντηρήσουν τα όργανα της παιδικής χαράς.
Στα τέλη της δεκαετίας του ’90, ο τότε δήμαρχος της Πεύκης κ. Παύλος Καμάρας, προχώρησε στην πλακόστρωση μέρους του άλσους και στο χτίσιμο μιας εξέδρας, «θεατρικής σκηνής», που κάλυψαν με τον τσιμεντένιο όγκο τους τμήμα του άλσους.
Μεταγενέστερα επανεγκαταστάθηκε παιδική χαρά και ο χώρος επαναδιαμορφώθηκε σαν χώρος πρασίνου και αναψυχής.
