18ο Διαδημοτικό Φεστιβάλ Ερασιτεχνικού Θεάτρου Δήμων Αττικής
18ο Διαδημοτικό Φεστιβάλ Μοσχάτο. Διαδημοτικό Φεστιβάλ Ερασιτεχνικού Θεάτρου Δήμων Αττικής για 18η χρονιά. Στις 22 Σεπτεμβρίου ξεκινάει ο τελευταίος κύκλος παραστάσεων για το φετινό Διαδημοτικό στο Μοσχάτο. Όπως κάθε χρόνο η αυλαία θα πέσει στο Πολιτιστικό Κέντρο «Θεόδωρος Αγγελόπουλος». Τελευταία ευκαιρία για όσους δεν έχουν δει τις παραστάσεις με είσοδο και σε αυτό το δήμο ελεύθερη.
Πατήστε εδώ για να δείτε το πρόγραμμα όλων των δήμων που συμμετέχουν στο φετινό φεστιβάλ.
Ράφτης κυριών του Ζώρζ Φεντώ σε διασκευή Βαγγέλη Δουκουτσέλη.
Σκηνοθεσία Παναγιώτης Ναρλής
Μουσική επιμέλεια Πέτρος Κουτρουμπής
Μακέτα αφίσας Ελένη Καρανικόλα
Κατασκευή σκηνικών Κώστας Αβραμιώτης
Βοηθοί σκηνοθέτη Μαρία Λυμπεράκου / Θεοδώρα Φατσέα
Στίχοι τραγουδιών Μαρία Λυμπεράκου
Επιμέλεια προγράμματος Μαστοράκος Παναγιώτης
Παίζουν:
Ετιέν Θεοδώρα Φατσέα
Υβόν Μάγδα Χατζηστρατή
Μουλινώ Μιχάλης Πεφάνης
Μπασινέ Παναγιώτης Μαστοράκος
Μαντάμ Εγκρεβίλ Μαρία Λυμπεράκου
Σουζάν Ωμπέν Κατερίνα Καρύδη
Ωμπέν Μιχάλης Σμυρνιούδης
Πομπονέτ / Ντερμπλαί Χριστίνα Μπατζιοπούλου
Ρόζα Μπασινέ Αιμιλία Σαρρή
Λίγα λόγια για το έργο
Ράφτης κυριών (γαλλικός τίτλος: Tailleur pour dames) είναι τρίπρακτη φαρσοκωμωδία του Ζωρζ Φεντώ που παρουσιάστηκε στο Παρίσι στις 17 Δεκεμβρίου 1886. Ήταν η πρώτη μεγάλη επιτυχία του Φεντώ, ένα θεατρικό έργο που έγραψε σε ηλικία 23 ετών ενώ ο ίδιος υπηρετούσε τη στρατιωτική του θητεία και στο οποίο εμφανίζονται χαρακτηριστικά της τεχνοτροπίας του, που αργότερα τελειοποίησε. Το θέμα είναι η συζυγική απιστία και τα ήθη των αστών της εποχής του, που ο Φεντώ σατιρίζει με κωμικό και συγχρόνως ανελέητο τρόπο, συνθέτοντας μια αστική κωμωδία βοντβίλ.
Ο γιατρός Μουλινώ για να κρατήσει τις ερωτικές του περιπέτειες όσο το δυνατόν πιο μυστικές από την πιστή σύζυγό του και την υποψιασμένη πεθερά του, νοικιάζει για τις συναντήσεις του ένα διαμέρισμα, που παλαιότερα ήταν το εργαστήριο μιας μοδίστρας. Όμως, οι συνθήκες τον αναγκάζουν να παριστάνει ο ίδιος τον ράφτη κυριών.
Το έργο έχει διασκευαστεί για τον κινηματογράφο και την τηλεόραση και ανεβαίνει στη θεατρική σκηνή μέχρι την εποχή μας.
